Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ -ΜΕΡΟΣ Β΄


ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΛΑΓΑΝΑ ΔΙΩΞΕΙΣ ΣΟΦΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ! Η αρχαια ελληνικη κοινωνια φημιζεται για τον πλουραλισμο,την πολυσυνθετοτητα και την ανεκτικοτητα της σε νεες ιδεες και αντιληψεις।Παρολα αυτα δεν πρεπει να θεωρουμε μιλωντας για αυτην πως ηταν κατι ενιαιο,μονοδιαστατο και συμπαγες।Δεν πρεπει να ξεχναμε πως επροκειτο για πολυταξικες κοινωνιες οπου στο στον κοινωνικο ιστο συμμετειχαν απλοι ανθρωποι του λαου,δουλοι,αγροτες,διαφοροι επαγγελματιες,κτηματιες,ευποροι εισοδηματιες,ιερωμενοι και επαγγελματιες πολιτικοι। Δεν πρεπει επισης να ξεχναμε πως υπηρχε και μια χωροταξικη διαιρεση του ελληνικου κοσμου οπου συνηπηρχαν διαφορετικα πολιτευματα διαφορες κοσμοαντιληψεις,διαφορετικες πολεις κρατη,η καθεμια ειχε την δικη της πορεια στον χρονο και στην εξελιξη των ιδεων।Η εσωστρεφης Σπαρτη για παραδειγμα απαγορευε την φιλοσοφια,ενω η κοσμοπολιτικη Αθηνα υπηρξε πιο ανοιχτη και ανεκτικη.Αλλα και αυτη ακομα δεν ηταν διατεθειμενη να παραμερισει τις πατροπαραδοτες αξιες της για χαρη των νεων ιδεων.Ετσι, οταν τα πραγματα ξεπερνουσαν τα ανεκτα ορια, καταδικαζαν καθε παρεκκλιση. Αυτη η εξελιξη των ιδεων το αρχαιο ελληνικο πνευμα,οπως συλληβδην αποκαλειται ηταν ποικιλομορφη και πολυσχιδης.Και ομως παντα και σε ολες τις κοινωνιες συμβαινει,αφορουσε περισσοτερο μια μικρη μειονοτητα που ξεχωριζαν απο το μεγαλο πληθος και ηταν οι φιλοσοφοι και ο κυκλος των μαθητων τους. Και ολοι αυτοι οι αρχαιοι Ελληνες φιλοσοφοι για τους οποιους σημερα ειμαστε τοσο περηφανοι ως λαος, και χαιρουν μεγαλης εκτιμησεως απο ολο τον πολιτισμενο κοσμο,δεν ηταν τα αντιπροσωπευτικοτερα ηδη ανθρωπων στην εποχη τους.Η μεγαλη μαζα του λαου εμενε προσκολλημενη στο συντηρητισμο της και στις δεισιδαιμονιες της,στην αναζητηση του επιουσιου και στις μικροχαρες της ζωης. Οι αρχαιοι φιλοσοφοι λοιπον δεν ηταν,στις περισσοτερες φορες,ανθρωποι που εχαιραν της εκτιμησεως των συμπολιτων τους,αντιθετα,αντιμετωπιζονταν με σκεπτικισμο,επιφυλαξη,καποιες φορες με χλευασμο και καποιες αλλες με διωξεις. Αυτο συνεβαινε επειδη κατα κυριο λογο οι Αρχαιοι Ελληνες φιλοσοφοι δεν ειχαν καμια σχεση με την αρχαια ελληνικη θρησκεια,τα ιερατεια της, τους θεους και τους μυθους της.Οι περισσοτεροι επεκριναν τις θρησκευτικες αντιληψεις της εποχης τους ως αφελεις και μυθολογικες,πολεμουσαν τις δεισιδαιμονιες και αναζητουσαν την ουσια των πραγματων.Αυτο,οπως ηταν επομενο,τους εφερε σε ρηξη με το θρησκευτικο κατεστημενο και τα ιερατεια της εποχης τους.Ακομα και αυτοι που θεολογουσαν πιστευαν πως υπαρχει ενας θεος οχι πολλοι. Επισης οι σοφοι αυτοι δεν ειχαν συνηθως στενες σχεσεις με την επισημη πολιτεια,πολλες φορες επαναστατησαν εναντιον της η με τις διδαχες τους προετρεπαν τους πολιτες να επαναστατησουν. Κατα συνεπεια ,υπεστησαν διωξεις.Πολλοι απο τους φιλοσοφους ηταν ανθρωποι εκκεντρικοι,μοναχικοι,καποιες φορες αντικοινωνικοι,οπως για παραδειγμα ο Ηρακλειτος και σε γενικες γραμμες ξεχωριζαν απο το μεγαλο πληθος των ανθρωπων. Και ετσι και τοτε, οπως και σημερα και σε καθε εποχη,ως διαφορετικοι αντιμετωπιζονταν τουλαχιστον με επιφυλαξη... ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Ο Πυθαγορας γεννηθηκε στην Σαμο το 580 π.χ και εγινε μαθητης του Φερεκυδη απο την Λεσβο,του Ερμοδαμοντα απο την Σαμο ,του Θαλη και του Αναξιμανδρου απο την Μιλητο.Ταξιδεψε στην Αιγυπτο,οπου εγινε δεκτος απο τους ιερεις της Μεμφιδος και της Ηλιουπολης και λεγεται οτι μυηθηκε στα Αιγυπτιακα μυστηρια. Εμεινε στην Αιγυπτο εικοσι χρονια και οταν η χωρα καταληφθηκε απο τους Περσες,μεταφερθηκε αιχμαλωτος στην Βαβυλωνα.Εκει καταφερε να διακριθει και να συναναστραφει με Περσες μαγους και Χαλδαιους σοφους και να γνωρισει την διδασκαλια τους.Επειτα απο δωδεκα χρονια διαμονης στην Βαβυλωνα,αφεθηκε τελικα ελευθερος με την προοπτικη να παει στην πατριδα του.Αυτος ομως περιηγηθηκε σε ολη την Εγγυς Ανατολη και λενε οτι εφτασε μεχρι τις Ινδιες αναζητωντας νεες γνωσεις. Ταξιδεψε επισης και σε διαφορους ιερους τοπους της Ελλαδος για να εξερευνησει τα μυστηρια τους.Ετσι επισκεφτηκε την Δηλο,το Ιδαιον Αντρο της Κρητης και τους Δελφους. Σε ηλικια περιπου πενηντα ετων αποφασισε να ιδρυσει την δικη του σχολη, για αυτο επεστρεψε στην πατριδα του την Σαμο.Εκει την εξουσια ασκουσε ο τυρρανος Πολυκρατης και το κλιμα δεν ηταν ευνοικο για την ιδρυση σχολης.Ετσι μεταναστευσε στον Κροτωνσ της Κατω Ιταλιας γυρω στα 532 π.χ και εκει ιδρυσε την σχολη του. Ομως και εκει οι συνθηκες δεν ηταν ιδιαιτερα ευνοικες.Η πολη ηταν συντηρητικη και το ιερατειο ισχυρο.Επειτα απο εναν χρονο παραμονης στον Κροτωνα,ο Πυθαγορας συνεληφθη με την κατηγορια της αθειας και της διαφθορας των νεων.Ομως στο δικαστηριο η απολογια του επεισε τους δικαστες να τον αθωωσουν απο τις κατηγοριες και να του επιτρεψουν να συνεχισει να διδασκει. Η φημη της σχολης του Πυθαγορα γρηγορα ξεπερασε τα στενα ορια της περιοχης και πολλοι νεοι απο ολη την Ελλαδα αρχισαν να συρρεουν για να ακουσουν τις διδασκαλιες του μεγαλου δασκαλου.Με τον καιρο παραρτηματα της σχολης του ανοιξαν σε πολεις της Κατω Ιταλιας και της Σικελιας. Ο συλλογος που ιδρυσε ο Πυθαγορας ηταν αποκλειστικα αριστοκρατικος και θρησκευτικοπολιτικος.Συντομα απεκτησε μεγαλη πολιτικη δυναμη.Οι δοξασιες των Πυθαγορειων των μαθητων του Πυθαγορα και ο τροπος ζωης τους,ο πυθαγορειος βιος ειχαν μεγαλη επιρροη στην ελληνικη διανοηση,γιατι υποστηριχτηκαν παντου απο την ολιγαρχια και ειχαν απηχηση στις λαικες μαζες. Στο μεταξυ με αφορμη τη μυστικοπαθεια και την κρυψινοια που χαραχτηριζε τους Πυθαγορειους αρχιζαν να δημιουργουνται υποψιες στην τοπικη κοινωνια οτι οργανωναν συνωμοσια,με σκοπο να καταλυσουν το πολιτευμα της πολης και να εγκαθιδρυσουν ενα δικο τους ολιγαρχικο καθεστως,που θα στηριζοταν στις διδασκαλιες τους.Οι υποψιες αυτες πιθανον να ειχαν καποια βαση,επειδη πολλοι Πυθαγορειοι ειχαν καταλαβει καιρια διοικητικα ποστα στην πολη του Κροτωνα. Οποια και εαν ηταν η αληθεια,αυτο ειχε ως αποτελεσμα ενας εξαγριωμενος οχλος Κροτωνιατων να περικυκλωσει την σχολη,να εισβαλει σε αυτην και να καταστρεψει και να καψει οτι εβρισκε μπροστα του.Εκεινη την μερα πολλοι Πυθαγορειοι βρηκαν τον θανατο και ελαχιστοι ηταν αυτοι που γλιτωσαν.Ο ιδιος ο Πυθαγορας ξεφυγε προς στιγμην μεσα στο σκοταδι της νυχτας,αλλα συντομα τον ανακαλυψαν και τον σκοτωσαν. Αυτο ηταν το τελος του φιλοσοφου που διδασκε την μετεμψυχωση,την αρμονια των αριθμων και περιβληθηκε με ενα πεπλο μυστηριου,μιας και ηταν απαγορευμενο στους μαθητες του να μιλουν για την διδασκαλια του αλλα και για τον ιδιο τον Πυθαγορα. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ