Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

ΕΛΛΑΔΑ, ΑΠΟΘΗΚΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ...


Τον Ιούνιο του 2011, ως επίδειξη απόλυτης δύναμης και παράδειγμα καταχρηστικής άσκησης της εξουσίας, εν αγνοία της κοινωνίας και εναντίον της γνωστής αντίθετης βούλησής της (βλπ στατιστικές), η κυβέρνηση Παπανδρέου αποφάσισε να γίνουν όλοι οι ” θανόντες” δότες οργάνων και οι γιατροί να υπογράφουν αμέσως πιστοποιητικό θανάτου σε περίπτωση εγκεφαλικής νέκρωσης, έτσι ώστε να προχωρήσει τάχιστα η διαδικασία λήψεως οργάνων αν δεν υπάρχει αντίθετη σχετική αίτηση του ασθενή, με γνήσιο της υπογραφής.!!!

Έχοντας υπόψη το γεγονός ότι ο κόσμος δεν ενημερώθηκε για το σχετικό νόμο το οποίο μάλιστα αντίκειται στις θρησκευτικές, φιλοσοφικές ή/και πολιτιστικές παραδόσεις του, αυτονόητο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να εναντιωθεί αν το επιθυμεί, και έτσι, ουσιαστικά, τα ανθρώπινα όργανα περνούν νομοθετικά στη κυριότητα του κράτους, που μπορεί να τα διαθέσει και να τα χρησιμοποιήσει όπως θέλει. Επίσης, δεδομένου ότι η διαδικασία εναντίωσης είναι περίπλοκη και αμφισβητούμενη, ότι το δικαίωμα λήψης οργάνων παραχωρήθηκε σε ιδιώτες, ότι επιτρέπεται μεταμόσχευση οργάνων από ζώντες σε άτομα με τα οποία έχουν «συναισθηματικό δεσμό», ότι η φτώχεια θερίζει και ότι το ελληνικό σύστημα υγείας είναι υπό διάλυση, είναι σίγουρο ότι αυτή η νομοθεσία θα μετατρέψει την Ελλάδα σε αποθήκη διαθέσιμων ανθρωπίνων ανταλλακτικών. Πολύ απλά η μεταναστευτική πολιτική την έκανε αποθήκη ανθρώπινων ψιχών, ενώ η “μεταμοσχεύτικη” πολιτική θα την κάνει και αποθήκη ανθρώπινων οργάνων . Τρίβουν τα χέρια τους οι λαθρέμποροι αλλά πρέπει να περιμένουν λίγο ακόμα καθώς η νομοθεσία θα μπει σε ισχύ από τον Ιούνιο του 2013.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ :
Απόσπασμα από την καταγγελία Σαλεμή στην Χάγη:
“Α4. ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ
…. Ο πρώτος νόμος που θέτω υπόψιν σας είναι ο νόμος 3984/ΦΕΚ 150/Α/27.06.2011 της κυβέρνησης Παπανδρέου, με τον οποίο ρυθμίζονται οι γενικές αρχές και οι προϋποθέσεις αφαίρεσης οργάνων από ζώντες και θανόντες ανθρώπους με σκοπό τη μεταμόσχευση στο ανθρώπινο σώμα.Βάσει του νόμου αυτού, από το 2013 και εν αγνοία της πλειοψηφίας των πολιτών, η Ελλάδα μετατρέπεται ουσιαστικά σε τροφοδότη χώρα οργάνων και ανθρωπίνων ιστών για όλο τον πλανήτη. Θα είμαστε δηλαδή το παγκόσμιο φυτώριο ανθρωπίνων οργάνων και ιστών.
Γιατί;
Μέχρι τώρα, τα πράγματα είχαν ως εξής :
- λήψη οργάνων γινόταν από όσους είχαν εκφράσει γραπτώς την επιθυμία τους αυτή στον ΕΟΜ ( Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων) ή όταν υπήρχε η συγκατάθεση των συγγενών για την αφαίρεση και δωρεά οργάνων προς µεταµόσχευση.
- Αποκλειστική αρμοδιότητα για την αφαίρεση οργάνων είχε ο ΕΟΜ, όπως συμβαίνει άλλωστε και διεθνώς .
Συνεπώς, όσοι επιθυμούσαν να είναι δωρητές οργάνων σώματος το έκαναν ελεύθερα με γραπτή δήλωση στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Αυτό διασφάλιζε άριστα την επιθυμία και την ελεύθερη βούληση τους, αλλά και τη διαδικασία.
Βάσει του καινούργιου νόμου:
α. Η αφαίρεση οργάνων πραγματοποιείται από «Οργανισμούς Αφαίρεσης», που είναι νοσοκομεία Ν.Π.Δ.Δ. ή Ν.Π.Ι.Δ. κοινωφελούς και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή ιδιωτικές κλινικές, που έχουν λάβει τη σχετική άδεια. Παραχωρείται έτσι, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, δικαίωμα αφαίρεσης οργάνων σε τρίτους, οι οποίοι μάλιστα εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Όπως είπα πιο πάνω, η αφαίρεση οργάνων διεθνώς γίνεται από τις ομάδες των μεταμοσχευτικών κέντρων και όχι από ιδιώτες.
β. Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο θανόν πρόσωπο πραγµατοποιείται, εφόσον όσο ζούσε δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του. Γίνεται δηλαδή βάσει εικαζόμενης συναίνεσής του.
γ . Θανόν (πτώμα), θεωρείται πια και ο εγκεφαλικά νεκρός άνθρωπος και έτσι είναι υποχρεωτική από 01. 06. 2013 και η αφαίρεση οργάνων ενηλίκων – εγκεφαλικά νεκρών, εκτός εάν είχαν δηλώσει την αντίθεσή τους εγγράφως στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, εάν υπάρχει πιστοποιητικό του γνήσιου της υπογραφής τους και αν αυτό φτάσει έγκαιρα στα χέρια όσων έχουν εξουσιοδότηση για την λήψη οργάνων.
Σύμφωνα με όλα τα προαναφερόμενα :
- η διάταξη περί της ” εικαζόμενης συναίνεσης” ανοίγει τους ασκούς του Αίολου καθώς : καταστρατηγεί την ελεύθερη βούλησή μας, υποβιβάζει τις ανθρώπινες αξίες, μετατρέπει σε πράγμα τον άνθρωπο και τα όργανά του, υποβιβάζει την έννοια του εθελοντισμού, δημιουργεί κινδύνους για τον πληθυσμό, βάζει σε δοκιμασία τη σχέση ασθενούς και ιατρού, αγνοεί τη θέση των συγγενών του θανόντος και την ιστορική και θρησκευτική παράδοση που αποδίδουν ιδιαίτερο σεβασμό στο νεκρό.
- η ταύτιση της εγκεφαλικής νέκρωσης με το βιολογικό θάνατο, εκτός των προαναφερόμενων, νομιμοποιεί εμμέσως πλην σαφώς και την ευθανασία, επειδή η λήψη ζωτικού μοσχεύματος από εγκεφαλικά νεκρό δότη, προκαλεί τον βιολογικό θάνατό του. Για το λόγο αυτό όμως, και επειδή η σχετική πράξη μπορεί πια να γίνει χωρίς αίτημα και χωρίς καμία προϋπόθεση, νομιμοποιείται όχι μόνο η ευθανασία αλλά και ο φόνος. Αναρωτιέμαι κιόλας πόσοι ασθενείς από εδώ και πέρα κινδυνεύουν να κηρυχτούν εγκεφαλικά νεκροί από διάφορους ασυνείδητους ; Δεν θέλω να επεκταθώ άλλο στις μακάβριες συνέπειες που ο νόμος μπορεί να έχει, για να μην δώσω και ιδέες. Παντός σημασία έχει ότι τίποτα δεν πάει χαμένο από έναν άνθρωπο, μία που δεν είναι μόνο τα ζωτικά όργανα αλλά όλα τα όργανα ( το μεγαλύτερο είναι το δέρμα
…) , οι ιστοί και τα κύτταρα, τα οποία ως μέρος του οργάνου ταυτίζονται με αυτό