Σχετικά με την έκδοση από το ΥΠΕΚΑ Υπουργικής Απόφασης που εξειδικεύει τις διαδικασίες και τα ειδικότερα κριτήρια περιβαλλοντικής αδειοδότησης των έργων και δραστηριοτήτων, σύμφωνα με το νόμο 4014/2011 για την περιβαλλοντική αδειοδότηση με στόχο τη μείωση του χρόνου για τα έργα ή δραστηριότητες που έχουν δυνητικά μεγαλύτερες επιπτώσεις στο περιβάλλον, οι Οικολόγοι Πράσινοι δηλώνουμε:
Αυτό που δεν μας λέει το ΥΠΕΚΑ είναι πως θα καταφέρει να τηρήσει την αποστολή του που είναι η διατήρηση και η βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος. Δυστυχώς μέχρι σήμερα μάλλον κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση και δεν έχει δείξει σε τι διαφέρει από τον πρόγονό του, το ΥΠΕΧΩΔΕ, και τη λογική ενός υπουργείου που προωθεί τα «μεγάλα έργα». Το ΥΠΕΚΑ έχει επιδείξει ιδιαίτερο ζήλο για την ταχεία αδειοδότηση δραστηριοτήτων με έντονες επιπτώσεις στο περιβάλλον και πολλές φορές παρά την αντίθεση των τοπικών κοινωνιών, καθώς και την προώθηση μη περιβαλλοντικών πολιτικών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική, η τακτοποίηση των αυθαιρέτων, η συγχώνευση και κατάργηση των φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών.
Αυτό που δεν μας λέει το ΥΠΕΚΑ είναι πως θα καταφέρει να τηρήσει την αποστολή του που είναι η διατήρηση και η βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος. Δυστυχώς μέχρι σήμερα μάλλον κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση και δεν έχει δείξει σε τι διαφέρει από τον πρόγονό του, το ΥΠΕΧΩΔΕ, και τη λογική ενός υπουργείου που προωθεί τα «μεγάλα έργα». Το ΥΠΕΚΑ έχει επιδείξει ιδιαίτερο ζήλο για την ταχεία αδειοδότηση δραστηριοτήτων με έντονες επιπτώσεις στο περιβάλλον και πολλές φορές παρά την αντίθεση των τοπικών κοινωνιών, καθώς και την προώθηση μη περιβαλλοντικών πολιτικών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική, η τακτοποίηση των αυθαιρέτων, η συγχώνευση και κατάργηση των φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών.
Η συγκεκριμένη απόφαση φαίνεται να εξυπηρετεί τα κυβερνητικά σχέδια για τις fast-track επενδύσεις, παρακάμπτοντας όσο πιο γρήγορα γίνεται το «σκόπελο» της περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Πρέπει όμως επιτέλους η τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας να μην αντιμετωπίζεται ως εμπόδιο στην «ανάπτυξη», αλλά προαπαιτούμενο για την ανάπτυξη των ανθρώπινων δραστηριοτήτων σε ένα υγιές και βιώσιμο φυσικό περιβάλλον.
