Οι προχθεσινές εξαγγελίες της κυβέρνησης δια στόματος του Αντιπροέδρου της κου Ε. Βενιζέλου για άμεση εφαρμογή και σε σαφώς μικρότερο χρονικό ορίζοντα των διαρθρωτικών αλλαγών κατόπιν πίεσης των δανειστών μας, είναι αποτέλεσμα της σοβαρής καθυστέρησης υλοποίησης από την κυβέρνηση των συμφωνηθέντων στις δανειακές συμβάσεις υποχρεώσεων της χώρας.
Η υλοποίηση των εξαγγελθέντων παρεμβάσεων, ενέχει κινδύνους κοινωνικής και πολιτικής αναταραχής με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ήδη χειμαζόμενη οικονομία μας. Οι τεράστιες διαθρωτικές αλλαγές και ο εκσυγχρονισμός που εδώ και δεκαετίες έχει ανάγκη η Ελλάδα πρέπει να υλοποιηθούν τώρα σε ελάχιστο χρόνο και με πολλές παράπλευρες απώλειες στο δυναμικό των επιχειρήσεων και των εργαζομένων. Η οικονομία αναμένεται να βυθιστεί ακόμα περισσότερο προτού αναδυθεί ακόμη και αν η ελληνική κοινωνία και η πολιτική της έκφραση επιλέξουν συνειδητά να πορευτούν σε αυτό τον δρόμο. Στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα η εναλλακτική λύση είναι δυστυχώς η χρεοκοπία και η επιστροφή στη δραχμή με ό, τι αυτό συνεπάγεται.
Το ζητούμενο σε αυτή την φάση είναι τα βάρη αυτής της επώδυνης αναδιάρθρωσης να κατανεμηθούν αναλογικά και να μην στοχοποιηθούν και πάλι οι «συνήθεις ύποπτοι», ορατοί στις αρμόδιες αρχές και συνεπείς γενικά προς την Πολιτεία πολίτες και επιχειρήσεις. Αν υπάρχουν έστω και περιορισμένες πιθανότητες να οδηγηθεί η χώρα σε διέξοδο εκσυγχρονιζόμενη και καθιστάμενη παραγωγική και ανταγωνιστική στο διεθνές περιβάλλον, αυτές θα πρέπει να αναζητηθούν με όχημα την επί χρόνια ζητούμενη κοινωνική δικαιοσύνη και την αναλογική κατανομή των βαρών.
Οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας και ειδικά η επιχειρηματική κοινότητα όπως εκφράζεται μέσα από τα Επιμελητήρια εκτός από τις επιμέρους προτάσεις και εισηγήσεις τους στα πολυποίκιλα θέματα που θέτουν οι εξαγγελθείσες κρίσιμες παρεμβάσεις, οφείλουν πέρα από μεμονωμένες και συντεχνιακές λογικές να προσπαθήσουν να διασφαλιστεί η επίτευξη αυτού του χρόνιου κοινωνικού αιτήματος.
