Του Σταύρου Χριστακόπουλου ---
Το (αθέλητο, ίσως) «κάρφωμα» του υπουργού Οικονομικών του Βελγίου για τον Βενιζέλο, ότι αυτός προκάλεσε την αναβολή της έκτης δόσης του δανείου της τρόικας για τα μέσα Νοεμβρίου, σε μια κανονική χώρα θα έπρεπε να δημιουργήσει τεράστιο πολιτικό θέμα. Όχι μόνο επειδή η κυβέρνηση και τα φιλικά της ΜΜΕ εργολαβικά τρομοκρατούν τόσο καιρό με την απειλή της μη εκταμίευσης. Αλλά επειδή μια εκλεγμένη κυβέρνηση λειτουργεί με μεθόδους συνοικιακού εκβιαστή.
Οι αναγνώστες του έντυπου «Π» είδαν από χθες δημοσιευμένες τις πληροφορίες που ανέφεραν ότι αυτή που ζήτησε την αναβολή του Eurogroup της 13ης Οκτωβρίου – για να αποφασιστεί η εκταμίευση της έκτης δόσης προς την Ελλάδα – ήταν η ίδια η... Ελλάδα.
Η αιτιολογία ήταν ο κίνδυνος «είτε να μην περάσει ο προϋπολογισμός από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ – ενδεχόμενο μάλλον απίθανο – είτε, ακόμη χειρότερα, να προκληθεί κοινωνική αναταραχή από τη βαρβαρότητα των μέτρων». Συνεπώς «η κυβέρνηση θέλησε να αργήσει η εκταμίευση, ώστε να υπάρξει αποτελεσματικότερη πίεση στο εσωτερικό».
Και συμπληρώναμε: «Στο ίδιο πλαίσιο δεν θα πρέπει να αποκλειστεί μια μερική στάση πληρωμών σε μισθούς από το Δημόσιο – ενδεχόμενο για το οποίο γίνεται ήδη δημοσιογραφική... κονσομασιόν – προκειμένου να ολοκληρωθεί η προετοιμασία και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου».
Ενώ λοιπόν η εφημερίδα όδευε προς το τυπογραφείο, γινόταν γνωστό ότι ο Βέλγος ΥΠΟΙΚ Ντιντιέ Ρέιντερς ομολογούσε σε συνέντευξή του πως ο Βενιζέλος ζήτησε την αναβολή προκειμένου να περάσουν τα προγραμματισμένα μέτρα από τη Βουλή.
Με την καταιγίδα ρυθμίσεων στα εργασιακά, αλλά και στα μισθολογικά και φορολογικά με το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου του, είναι προφανές γιατί ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, από εκεί που – σύμφωνα με τον υφυπουργό του Φ. Σαχινίδη – τα ταμιακά διαθέσιμα έφταναν μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου, ξαφνικά επαρκούν για έναν επιπλέον μήνα.
Όμως, πριν ο Ρέιντερς πει ξεκάθαρα ότι ο Βενιζέλος ζήτησε την αναβολή, ο ίδιος ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, την Τρίτη που μας πέρασε, ανακοινώνοντας τη ματαίωση της συνεδρίασης της 13ης Οκτωβρίου, είπε πως δεν υπάρχει πρόβλημα διότι η ελληνική κυβέρνηση διαβεβαίωσε το Eurogroup πως «δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστού» μέχρι τον Νοέμβριο.
Τι κι αν ο ατυχής Σαχινίδης σκιζόταν τις προηγούμενες μέρες να μας πείσει ότι το χρήμα μας βγάζει ίσα με τα μέσα Οκτωβρίου πυροδοτώντας δεκάδες δημοσιεύματα για το οριακό του πράγματος και σενάρια κατακλυσμού σε περίπτωση μη έγκαιρης καταβολής της έκτης δόσης. Μία μούφα στο πρότυπο συμμορίας εκβιαστών ήταν...
Συνεχής εκβιασμός
Τα ίδια όμως είχαν συμβεί και τον περασμένο Ιούνιο, τότε που υποτίθεται ότι δεν θα παίρναμε τη δόση των 12 δισ. – ένας εκβιασμός που αφορούσε ξεκάθαρα την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου. Και τότε σε Eurogroup παιζόταν η... «επιβίωση της χώρας», πάλι δεν θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις», πάλι η αγωνία (!) στο... κατακόρυφο.
Πάλι τότε ο ίδιος άνθρωπος, ο ΥΠΟΙΚ του Βελγίου, στις 19 Ιουνίου, είχε δώσει τέλος στο κουκλοθέατρο του Βενιζέλου αποκαλύπτοντας (πάλι... άθελά του;) ότι υπήρχε η δυνατότητα να εκταμιευθεί το μισό της δόσης: «Υπάρχουν δυνατότητες χρηματοδότησης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δυνατότητες στην Ε.Ε. για να βρεθούν τα λίγο λιγότερα από 6 δισεκατομμύρια ευρώ που είναι αναγκαία έως τις αρχές του Ιουλίου». Και... τέζα ο εκβιασμός!
Βεβαίως στην Ελλάδα ο «Καραγκιόζ μπερντές» περί απειλής άμεσης πτώχευσης συνεχίστηκε, καθώς την επομένη τα στημένα ρεπορτάζ διερμήνευαν ως εξής το μήνυμα που υποτίθεται πως έλαβε ο Βενιζέλος από εκείνο το Eurogroup: «Αν κάνετε αυτά που έχετε δεσμευθεί, τότε δεν έχετε να ανησυχείτε για τίποτε». Σε διαφορετική περίπτωση, έγραφαν τότε, ίσως υπάρξει «ατύχημα». Η λέξη «ατύχημα» είχε επιστρατευθεί και όλες τις τελευταίες μέρες...
● Κάπως έτσι στις 29.6 ψηφίστηκε το Μεσοπρόθεσμο εν μέσω δακρυγόνων και απίστευτης αστυνομικής βίας, χάρη στην αμέριστη συνδρομή των καταστροφέων μπαχαλάκηδων.
● Κάπως έτσι χθες δόθηκε στη δημοσιότητα όλο το βαρύτατο πακέτο για εφεδρεία, μισθούς, συντάξεις και φορολογία.
Γκρεμίζεται
Βεβαίως ταυτόχρονα χθες δόθηκε και μια... δημοσκόπηση, από την Public Issue, η οποία φέρνει πλέον το ΠΑΣΟΚ στο 22,5% (έναντι 30,5% τον Αύγουστο, 28% τον Σεπτέμβριο και... 25,34% στις βουλευτικές εκλογές του 1977!!!). Όσο για την – πάντα αδιάψευστη – «παράσταση νίκης»; Μόλις... 9% θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κερδίσει τις επόμενες εκλογές, έναντι 17% τον Σεπτέμβριο και 22% τον Αύγουστο, λίγο μετά τη μακαρίτισσα «συμφωνία της 21ης Ιουλίου».
Ακόμη χειρότερα, παρότι το 53% θεωρεί ότι δεν χρειάζεται να γίνουν εκλογές, το 57% πιστεύει ότι τελικά θα έχουμε πρόωρες κάλπες. Μπορεί επίσης μόνο το 39% να πιστεύει ότι χρειαζόμαστε εκλογές, αλλά αυτή τη γνώμη τον περασμένο Ιανουάριο είχε μόλις το 14%, τον Μάιο το 22% και τον Σεπτέμβριο το 31%.
Το προφανές δεν είναι μόνο το γκρέμισμα του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και η διαρκώς ενισχυόμενη πεποίθηση ότι η χώρα χρειάζεται εκλογές για να προχωρήσει...
Αυτοεξευτελισμός
Όμως η κατρακύλα δεν είναι μόνο δημοσκοπική και πολιτική. Εντοπίζεται πια και σε ζητήματα αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας, τομείς στους οποίους η κυβέρνηση αυτή δεν διαπρέπει ούτως ή άλλως. Όμως τα τελευταία κρούσματα καθιστούν το πρόβλημα δυσεπίλυτο και κατεπείγον.
Γράφαμε χθες, μεταξύ σοβαρού και αστείου, στις πρώτες γραμμές της σελίδας 19 του «Π»: «Αξιόπιστες πηγές λένε ότι η κυβέρνηση έχει περιέλθει σε τέτοιο αδιέξοδο, ώστε σκέφτεται σοβαρά να διαθέτει στο εξής το Μέγαρο Μαξίμου για γάμους και βαφτίσεις... Ανάλογα μάλιστα με το social class, οι νιόπαντροι, οι νονοί και το βρέφος θα φωτογραφίζονται και με τον πρωθυπουργό».
Το θέμα της σελίδας 19 ήταν «η υπογραφή (σ.σ.: στο Μέγαρο Μαξίμου) της συμφωνίας μιας ελληνικής ιδιωτικής εταιρείας (Κούτρας - Μπόμπολας) με την Qatar Holdings για τα μεταλλεία χρυσού της Χαλικιδικής, συμφωνία από την οποία, βέβαια, το Ελληνικό Δημόσιο δεν παίρνει ούτε ευρώ»! Παρεμπιπτόντως αξίζει να διαβάσετε ολόκληρο το ρεπορτάζ, για πολλούς και διάφορους λόγους.
Χθες, λοιπόν, σκάει μια απίστευτη είδηση .
Ποια ήταν η είδηση; Όπως αναφέρεται στο δελτίο Τύπου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου με τίτλο «Ελλάδα κατά Επιτροπής»:
«Η Ελλάδα ζητά από το Γενικό Δικαστήριο την ακύρωση της αποφάσεως C(2011)1006 τελικό της Επιτροπής, με την οποία κηρύχθηκε ως παράνομη κρατική ενίσχυση η επιδότηση ύψους 15,34 εκατ. ευρώ που χορηγήθηκε από τις ελληνικές αρχές στη μεταλλευτική επιχείρηση Ελληνικός Χρυσός, η οποία συνίστατο σε παραχώρηση της μεταλλευτικής εκμεταλλεύσεως της Κασσάνδρας έναντι τιμής χαμηλότερης της πραγματικής αγοραίας αξίας και στην απαλλαγή από τους φόρους για την πράξη αυτή και με την οποία διατάχθηκε η ανάκτηση του ποσού της επιδοτήσεως, πλέον τόκων».
Δηλαδή; Το Ελληνικό Δημόσιο εγκαλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή επειδή καταλόγισε στην «Ελληνικός Χρυσός» (των μεταλλείων της Χαλκιδικής και της συμφωνίας με τους Καταριανούς στο Μαξίμου!) πρόστιμο 15,34 εκατομμυρίων ευρώ λόγω παράνομης κρατικής επιδότησης προς την ιδιωτική αυτή εταιρεία.
Το πρόστιμο αυτό η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να το εισπράξει – και γι’ αυτό προσφεύγει στο ευρωδικαστήριο. Και αρνείται – βλάπτοντας το δικό του, αλλά κυρίως δικό μας – συμφέρον.
● Την ίδια ώρα που απειλεί να κόψει το ρεύμα σε όποιον δεν έχει να πληρώσει την εισφορά για το σπίτι του.
● Την ίδια ώρα που ο Βενιζέλος μας λέει ότι, αν δεν σπεύσουμε στην εφορία για να πληρώσουμε τα παράνομα και αντισυνταγματικά χαράτσια, θα πτωχεύσουμε – και θα φταίμε εμείς.
Καθώς η κυβέρνηση έχει χάσει κάθε αξιοπιστία εντός και εκτός της χώρας, έχοντας προχωρήσει προ πολλού σε πολιτική πτώχευση, ακριβώς αυτή την ώρα βρίσκει να αυτοεξευτελιστεί με όλους τους δυνατούς τρόπους. Αποδεικνύοντας ακόμη και στους πλέον δύσπιστους πώς εννοεί τη δικαιοσύνη, την καταπολέμηση της διαφθοράς, τη σωτηρία της χώρας και όλες τις άλλες δικαιολογίες της συμφοράς, με τις οποίες οδηγεί τη χώρα στον χειρότερό της εφιάλτη...
--------------------------------------------------------------------------------
topontiki.gr
