Διαβᾶστε πῶς ὁ δευτερογενής τομέας στήν Ἑλλάδα κατεστράφη καί, εἰδικῶς, ἡ βιομηχανία ζαχάρεως. Πλέον, δέν ὑπάρχει προοπτική νά ἐπανακάμψουμε.
Χωρίς πρωτογενῆ τομέα καί χωρίς βιομηχανίες πῶς θά ἔχουμε ἔσοδα γιά νά πληρώνουμε;
Αὐτό πού ἐνδιαφέρει τούς ξένους τοκογλύφους (καί τά τσιράκια τά δικά μας, πού τούς βοηθοῦν) εἶναι νά πάρουν ὅτι μπορέσουν καί, μετά, νά μᾶς πετάξουν σάν τήν τρίχα ἀπό τήν ζύμη. Ἀνάπτυξις. Γιόκ. Χάσαμε κι αὐτά πού εἴχαμε, χάριν τῆς εὐρωπαϊκῆς ἐνώσεως. συνέχεια
Με την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 2005 η καλλιέργεια της περιορίζεται ουσιαστικά στην λωρίδα Λονδίνου- Πράγας. Τότε έγινε συμφωνία να μειωθεί η παραγωγή στην Ελλάδα από 320.000 τόνους σε 158.000 τόνους τον χρόνο. Παράλληλα με αντάλλαγμα 87 εκ ευρώ η χώρα μας έκλεισε 2 (Λάρισα και Ξάνθη) από τα 5 εργοστάσια ζάχαρης με σκοπό τα δύο εργοστάσια που έκλεισαν να γίνουν εργοστάσια παραγωγής βιοαιθανόλης.
Συνέπεια όλων αυτών ήταν 30. 000 άνθρωποι στην βόρεια Ελλάδα να πεταχτούν στον δρόμο (αγρότες, εργαζόμενοι, κ.λ.π) αφού η καλλιέργεια από 400. 000 στρέμματα το 2006 έπεσε το 2010 στα 55.000. Παράλληλα η ΑΤΕ έχει βγάλει στο σφυρί για πώληση συνολικά την Ελληνική βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) η οποία είναι θυγατρική της.
Να υπενθυμίσουμε ότι την ίδια περίοδο μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη και οι πωλήσεις των θυγατρικών κρατικοσυνεταιριστικών, ΣΕΚΑΠ, ΕΛΒΙΖ (Ζωοτροφές ), η ΔΩΔΩΝΗ κ.λ.π. Μνηστήρες της αγοράς της ΕΒΖ είναι μία γερμανική, μία αγγλική εταιρεία, ο Κοπελούζος με Ρώσους επενδυτές και μία γαλλική εταιρεία ενέργειας (ΒΗΜΑ 18/9/11).
Την περίοδο που ετοιμάζονται να πωλήσουν την ΕΒΖ σταμάτησαν κάθε επιδότηση στην παραγωγή ζαχαροτεύτλων με αποτέλεσμα φέτος να μην πιάσει η χώρα μας ούτε καν την μειωμένη τιμή ποσόστωσης (158.000 τόνοι) αφού καλλιεργήθηκαν λίγα στρέμματα.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να σταματήσουν την ουσιαστική παραγωγή τα εργοστάσια και να υπολειτουργούν.
Έτσι, για την κάλυψη των αναγκών σε ζάχαρη έγινε συμφωνία ανάμεσα στην γερμανική εταιρεία (υποψήφιος αγοραστής) και την ΕΒΖ!
Επίσης να αναφερθεί ότι παρόλο ότι η ΕΒΖ ήταν θυγατρική της ΑΤΕ η υποχρεωτική δανειοδότησή της από αυτήν γινόταν με το αστρονομικό επιτόκιο 12%. Το τίμημα της πώλησης επίσης είναι εξευτελιστικό για το μέγεθος της εταιρείας (5 εργοστάσια στην Ελλάδα και δύο στην Σερβία).
Όλα αυτά συμβαίνουν φέτος (2011) που η τιμή της ζάχαρης έχει πιάσει ιστορικό ρεκόρ ανόδου.
Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι η ανακοίνωση της πώλησης της ΕΒΖ έγινε τον Φεβρουάριο του 2011 όταν οι εξεγερμένοι στην Αλγερία φώναζαν φέρτε μας ζάχαρη γιατί η τιμή της είχε αυξηθεί κατά 25%.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων μόνο το 2010 οι τιμές των σιτηρών αυξήθηκαν κατά 47%, του καλαμποκιού κατά 50% και της σόγιας κατά 35%.
Ίσως ωριμάζουν οι συνθήκες και στην χώρα μας για την εκδήλωση διατροφικής κρίσης…… Η εξυγίανση της Αγροτικής τράπεζας οδηγεί σε πώληση θυγατρικών της όπως η ΣΕΚΑΠ, ΕΛΒΙΖ (Ζωοτροφές ), η ΔΩΔΩΝΗ κ.λ.π. Είναι προφανές από τα παραπάνω, ότι έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι με στόχο να μεταφερθεί στα χέρια του κεφαλαίου με εξευτελιστικό τίμημα ένας βασικός τομέας διατροφής του λαού.
(Γιῶργος Καργᾶς)
