ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ: «Φτάνει πια η υποκρισία!»

Παναγούλης Ευστάθιος (Στάθης) του Βασιλείου, υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ – ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ στη Β΄ Αθηνών:
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Με την επιβολή της Χούντας, ολόκληρη η οικογένεια Παναγούλη µπαίνει στην πρώτη γραµµή του αγώνα. Τον Ιούνιο του 1967 συλλαµβάνεται, βασανίζεται στις φυλακές Αβέρωφ και µόλις αποφυλακίζεται δραπετεύει στην Ιταλία και εντάσσεται στην οργάνωση ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, που ίδρυσε ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ. Αναπτύσσει έντονη αντιδικτατορική δράση, µπαίνει παράνοµα στην Ελλάδα, και τον Αύγουστο του 1972, συλλαµβάνεται, βασανίζεται και φυλακίζεται αλλεπάλληλα µέχρι την µεταπολίτευση του 1974.

Στην συνέχεια ολοκληρώνει τις σπουδές του στις πολιτικές επιστήµες και το 1977 εκλέγεται βουλευτής στη Β’ Αθηνών µε το ΠΑΣΟΚ. Το 1981 εκλέγεται ξανά και ορίζεται υφυπουργός εσωτερικών. Τον Αύγουστο του 1982 παραιτείται διαφωνώντας . Το 1985 συνεργαζόµενος µε το ΚΚΕ εκλέγεται ξανά βουλευτής. Για πολλά χρόνια έχει διατελέσει σύµβουλος ξένων επιχειρήσεων

Κύριε Παναγούλη, ποιο είναι το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών της 6ης Μαΐου και τι θα άλλαξει για τους νέους της χώρας σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να ηγηθεί σε μια κυβέρνηση συνεργασίας;

Το ζήτημα που υπάρχει είναι αν θα καταφέρει η φωνή του λαού μας, που ζητάει δικαιοσύνη και ελπίδα, να βρει το δίκιο της. Να μπορέσει ο κόσμος να ξαναβρεί τη δημιουργικότητά του και να φύγουμε από το αδιέξοδο της αντιανάπτυξης των Μνημονίων και της αριθμολαγνίας που καταδικάζει την ζωή των ανθρώπων. Ευρώ ή δραχμή είναι ψευδεπίγραφο δίλημμα, καταστράφηκε η Ευρώπη όταν δεν προχώρησε το Ευρωσύνταγμα; Η Ελλάδα αν και πολλοί υποστηρίζουν ότι μπήκε από το παράθυρο στο Ευρώ, σήμερα είναι ισότιμο μέλος και έχουμε όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα από τη θέση αυτή, Μην το ξεχνάμε. Αυτό προσπαθεί να περάσει κι ο ΣΥΡΙΖΑ στον κόσμο, τέλος στην καταστροφολογία. Αυτό μπορούν να περιμένουν οι νέοι, την ελπίδα μιας ανάπτυξης με γνώμονα τον άνθρωπο και όχι πότε θα κάνει εκδήλωση η πρεσβεία της Αυστραλίας για να πάνε να δουν τι θα γίνει, όχι να ψάχνουν με αγωνία μια απασχόληση με αμοιβές χαρτζιλίκι. Οι νέοι έχουν να περιμένουν λύσεις ουσιαστικές από έναν πολιτικό φορέα που ηγείται ένας νέος άνθρωπος.

Οι πολιτικές του μνημονίου έχουν οδηγήσει μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης. Τα δυο μεγάλα κόμματα προσπαθούν με εκβιαστικά διλήμματα να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου. Πόσο αληθινό είναι αυτό το δίλημμα; Η έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή στη δραχμή είναι καταστροφή ή μια ρεαλιστική διέξοδος για ανάκαμψη;

Όπως σας είπα το δίλημμα αυτό είναι ψευδεπίγραφο, μια μονομερής αποδέσμευση από το ευρώ θα επιβεβαιώνε τους κερδοσκόπους, όσο για μια ένδειξη εξόδου από τη Γερμανία θα αποδυνάμωνε την ευρωζώνη την Ε.Ε. και την ίδια τη Γερμανία, μην ξεχνάμε η αλματώδης ανάπτυξη της Γερμανίας έχει στηριχτεί στην ευρωζώνη, δείτε τα Lidl. To πραγματικό δίλημμα κατά την άποψή μου είναι αν θα τους αφήσουμε να μας εκβιάζουν για να παραμένουν στις καρέκλες που σε μεγάλο βαθμό στηρίχτηκαν στην διαφθορά και στο πελατειακό κράτος. Αν έχουμε εμπιστοσύνη στους εαυτούς μας και στην εργατικότητα των Ελλήνων δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, και επ’ ουδενί δεν μπορούν να βρουν λύσεις αυτοί που μας εξαθλιώνουν. Γιατί εξαθλίωση δεν είναι μόνον να είναι κανείς άστεγος, αλλά να έχει κι ένα σπίτι που να μην μπορεί να το συντηρήσει. Όσο για την πολύπαθη ανάπτυξη χρειάζεται διαφάνεια και κράτος δικαίου και καινοτομίας, και αυτά που λένε τα δυο μεγάλα κόμματα είναι παραμύθια. Την ανάπτυξη της Siemens θέλουμε για την Ελλάδα; Φτάνει πια η υποκρισία.

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη εδώ: far-west.gr