Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Εμπρός ατζαμήδες: έξω η Ευρώπη, μέσα εμείς!

Γράφει ο Νίκος Γεωργαντζάς

Η ανάλυση μιάς επιστημονικής αποτυχίας δεν διαφέρει καθόλου από την ανάλυση μίας καταστροφικής πολιτικής κατάστασης σε εξέλιξη. Και τα δύο είδη ανάλυσης μπορεί πάρα πολύ εύκολα να συμβάλλουν στην παραπλανητική φύση της συμβατικής ανθρώπινης ιστορίας μας πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη Γη.

Η πρόταση που τόσο ατζαμήδικα, τόσο άτσαλα ανέλαβε να ανακοινώσει ο Φώτης Κουβέλης, εκ’ μέρους όλου του εν’ Ελλάδι σαθρού πολιτικού συστήματος, κάτι έχει από την φρεσκαδούρα εκείνην που παράγουν τα αποτυχημένα επιστημονικά πειράματα, τα οποία κάτι θεότρελοι επιστήμονες προσπαθούν να δικαιολογήσουν ως ορθολογιστικές εξελίξεις, αλλά πάντα βέβαια εκ’ των υστέρων. Στην παρούσα συγκυρία, ο μοναδικός ιερός σκοπός ύπαρξης του ελληνικού μας κόσμου φαίνεται να είναι το να παραμείνει η Ελλάδα μέσα στο €υρώ και στην ΕΕ.


Το σαθρό εν’ Ελλάδι πολιτικό σύστημα δεν το ενδιαφέρει ούτε η ποιότητα ζωής ούτε το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού. Η συλλογική ευδαιμονία και οικονομική ευμάρεια της ελληνικής κοινωνίας είναι θέματα που μάλλον αφορούν τριτοκοσμικές ή εξω-πλανητικές χώρες.


Δεν φαίνεται να μας πειράζει καθόλου η πιθανότητα του να έλθει σύντομα η στιγμή που θα φύγει ακόμη και η Γερμανία από το €υρώ και την ΕΕ. Όχι, καθόλου!


Το εν’ Ελλάδι σαθρό πολιτικό σύστημα φαίνεται να έχει κάποιο σατανικό σχέδιο κατά νου. Με το που θα φύγει ακόμη και η Γερμανία από το €υρώ και την ΕΕ, τελευταία βέβαια γιά να κλέισει και την πόρτα πίσω της, τότε η Ελλάδα θα είναι η μόνη χώρα μέσα στο €υρώ και στην ΕΕ, η πατρίδα μας από μόνη της θα είναι το €υρώ και η ΕΕ!


Περιποιημένο πάλι λοιπόν το εν’ Ελλάδι σαθρό πολιτικό σύστημα, στην τρίχα! Πάλι φρεσκαδούρα μήλα αλεπουδιάρικα μας ξηγήθηκε με την πρόταση Κουβέλη, κατ’ ευθείαν από τον μπαξέ της στυγνά δυναστικής κομματοκρατίας.


Και εκείνο το άμεσο ξεκίνημα προς την «σταδιακή απαγκίστρωση» από το μνημόνιο τι σου λέει; Αυτά βέβαια του είπαν να πει του Κουβέλη, αυτά λαλεί ο άνθρωπος. Από την άποψη όμως της γνωστικής επιστήμης, η πρόταση του εν’ Ελλάδι σαθρού πολιτικού συστήματος υποφέρει τραγικά από διάφορες γνωστικές προκαταλήψεις.


Επικαλούμενο την διαίσθηση αστέρων της εν’ Ελλάδι πολιτικής τάξης, το σαθρό πολιτικό σύστημα φαίνεται να υστερεί σοβαρά σε λογική συνοχή, μιάς και οι δυναμικές πολιτικές διαδικασίες του ενδέχεται να έρχονται σε έντονη αντίθεση ακόμη και με αυτά τα πιστοποιημένα ανθρώπινα γνωστικά όρια. Π.χ., μία πασιφανής γνωστική προκατάληψη από την οποία πάσχει η πρόταση Κουβέλη είναι εκείνη της αγκυροβολίας και προσαρμογής (anchoring and adjustment).


Ποιά ή ποιός θα αμφισβητούσε την πρόταση αν τούτη ήταν αγκυροβολημένη στην συλλογική ευδαιμονία και οικονομική ευμάρεια της ελληνικής κοινωνίας; Ούτε η παραμονή μας στο €υρώ ούτε η παραμονή μας στην ΕΕ είναι ταμπού γιά την ελληνική κοινωνία.


Είναι όμως άλλου παπά ευαγγέλιο αν, πάνω στο παλκοσένικο της μεταμοντέρνας μας προσωρινότητας, επίμονα διαλέγεις πάντα να παίζεις τον ρόλο του κλητήρα κάποιων αισχροκερδών τοκογλύφων. Αλίμονο, πλαισιωμένη γύρω από την υπέρ πάντων παραμονή της Ελλάδος στο €υρώ και στην ΕΕ, πάση θυσία, η πρόταση Κουβέλη δεν έχει ούτε καν κάποια διαχρονική προσαρμογή προς την συλλογική ευδαιμονία, την οικονομική ευμάρεια ή το βιοτικό επίπεδο της ελληνικής κοινωνίας.


Διότι ακόμα και οι προβλέψεις της τρόικας βλέπουν την Ελλάδα να επανέρχεται σε επίπεδα αποδόσεων του 2009, αλλά όχι πριν το 2020. Σαφώς, η διαδικασία ελέγχου της εν’ Ελλάδι πολιτικής τάξης από την ελληνική κοινωνία μπορεί να θεωρηθεί ως μία διαδικασία λήψης αποφάσεων σε πολλαπλά επίπεδα και στάδια, στα οποία συμμετέχει ενεργά η ελληνική κοινωνία.


Είναι όμως εκπληκτικό, το πόσο συννεφιασμένη φαίνεται πάντα η κρυστάλλινη σφαίρα του νυν σαθρού εν’ Ελλάδι πολιτικού συστήματος. Φορούν όλες και όλοι τους τις εν λόγω πνευματικές παρωπίδες και κάνουν τέτοιες ανεξήγητες γκάφες, που είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι υπάρχει καν ακόμα ελληνική κοινωνία.


Και πάντα ψάχνουν την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα από την λάθος πλευρά, όταν τα γεγονότα που αφορούν την ελληνική κοινωνία έχουν ήδη παγώσει στο χρόνο. Μόνον όταν γνωρίζουν τι συνέβη, τότε δεν τους είναι πάρα πολύ δύσκολο να παρουσιάζουν πειστικά επιχειρήματα, γιά να δικαιολογούν μία συγκεκριμένη πορεία των προβλημάτων που οι ίδιοι δημιουργούν.


Βίρα τις άγκυρες λοιπόν! Άμεση και όχι σταδιακή απαγκίστρωση! Και ΑΟΖ τώρα!


Το καράβι του σαθρού εν’ Ελλάδι πολιτικού συστήματος πρέπει σύντομα να σαλπάρει μακρυά, γιά λιμάνια ξένα. Άλλως πως θα έχει κακά ξεμπερδέματα με την ελληνική κοινωνία, την οποίαν ούτε αντιπροσωπεύει ούτε εκπροσωπεί, μία τεράστια λεπτομέρεια που η ελληνική κοινωνία έχει αρχίσει ήδη να συνειδητοποιεί βαθειά μέσα στα σπλάχνα της.


Νίκος Γεωργαντζάς