Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Μανιάτης μέρα με τη μέρα φαίνεται πως θα ένιωθε πιο άνετα ως Υπουργός Καταστροφής του Περιβάλλοντος, Βρώμικης Ενέργειας και Επιτάχυνσης της Κλιματικής Αλλαγής.
Πριν λίγες μέρες στο Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος έκανε λόγο για "υπερπροστασία" του Περιβάλλοντος στην Ελλάδα υπονοώντας μάλιστα πως οι εκτάσεις NATURA2000 στη χώρα μας είναι πολλές. Μας έχει συνηθίσει με την εμμονή του με τη «Μεγάλη Ιδέα» των εξορύξεων και το φούσκωμα από πλευράς του των ευεργετημάτων που θα υποτίθεται θα απολαύσουν τόσο η εθνική όσο και οι τοπικές οικονομίες. Αυτή τη φορά στο στόχαστρό του μπήκαν και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τις οποίες δε διστάζει να συκοφαντήσει με απίστευτες ανακρίβειες.
Ο κ. Μανιάτης συνεχίζει να καλλιεργεί ανεύθυνα το μύθο των φθηνών ορυκτών καυσίμων που πάει χέρι-χέρι με αυτόν των ακριβών ΑΠΕ. Όμως τα στοιχεία που εξέδωσε το ίδιο το Υπουργείο του τον διαψεύδουν. Στον Ενεργειακό Οδικό Χάρτη του 2050 που παρουσίασε το ΥΠΕΚΑ το Μάρτιο του 2012 είναι ξεκάθαρο ότι ακόμα και στο σενάριο όπου η διείσδυση των ΑΠΕ είναι η μικρότερη δυνατή, το κόστος που θα επιβαρύνει τον καταναλωτή δεν πρόκειται να είναι χαμηλότερο από αυτό των «καθαρότερων» σεναρίων. Ακριβώς στο ίδιο συμπέρασμα άλλωστε καταλήγει και ο Ενεργειακός Χάρτης Πορείας 2050 της Κομισιόν που δημοσιεύτηκε το 2011. Διαθέτει μήπως ο Υπουργός οποιαδήποτε μελέτη που να καταλήγει σε οποιοδήποτε διαφορετικό συμπέρασμα;
Τι σκοπιμότητα κρύβεται άραγε πίσω από την κατάφωρη παραποίηση της αλήθειας από τον υπουργό όταν λέει πως "η πράσινη ενέργεια είναι τρεις και τέσσερις φορές πιο ακριβή από την κανονική, κάτι που κακώς δεν είχε διευκρινιστεί στον κόσμο"; Οι ΑΠΕ εδώ και χρόνια είναι φτηνότερες από το μαζούτ στα νησιά και οι (νέες) εγγυημένες τιμές είναι σχεδόν στο κόστος παραγωγής των σταθμών Φυσικού Αερίου. Το κόστος των φωτοβολταϊκών έχει μειωθεί κατά 80% από το 2008 και όλες οι μελέτες δείχνουν ότι αυτή η τάση θα συνεχιστεί και στο μέλλον, κάνοντάς τα τη φτηνότερη επιλογή για ηλεκτροπαραγωγή πριν από το 2020, ακόμα και με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις για την εξέλιξη της τιμής των δικαιωμάτων CO2.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υπουργός δε διστάζει ακόμα και να καλλιεργήσει την εντύπωση ότι οι στόχοι διείσδυσης ΑΠΕ για το 2020 έχουν επιτευχθεί. Μπορεί όντως ο στόχος για τους μεσαία και μεγάλα φωτοβολταϊκά για το 2020 να έχει καλυφθεί, αλλά ΑΠΕ δεν είναι μόνο τα φωτοβολταϊκά αυτής της κλίμακας. Η ελληνική κυβέρνηση έχει δεσμευθεί για 7500 MW αιολικών και 350 MW μονάδων βιομάζας ως το 2020 και αυτή τη στιγμή η εγκατεστημένη ισχύς είναι κάτω από 1800 MW για τα αιολικά και 64 MW για ηλεκτροπαραγωγή από βιομάζα.
Επίσης ο στόχος διείσδυσης 2200 ΜW φωτοβολταϊκών ως το 2020 δεν περιλαμβάνει τα φωτοβολταϊκά στις στέγες. Φαίνεται ότι ο κ. Μανιάτης επιλέγει να ξεχάσει τα συμπεράσματα της πρόσφατης έκθεσης του τραπεζικού κολοσσού UBS για τη "μη επιδοτούμενη ηλιακή επανάσταση". Σύμφωνα με αυτή την έκθεση η σημαντική μείωση του κόστους των φωτοβολταϊκών συστημάτων σε συνδυασμό με τις αυξήσεις στα τιμολόγια ρεύματος μπορεί να καταστήσουν φυσιολογική επιλογή για τα νοικοκυριά στην Ευρώπη την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε συνδυασμό με μπαταρία για αποθήκευση ενέργειας ίσως ήδη από το 2014. Η UBS εκτιμά πως σε ένα τέτοιο σενάριο το 2020 ο βαθμός αξιοποίησης των ανθρακικών σταθμών θα πέσει από 47% σε 31%. Ως αποτέλεσμα, η έκθεση σημειώνει πως για να αυξήσουν τα περιθώρια κέρδους τους οι επιχειρήσεις ηλεκτρισμού θα πρέπει να προχωρήσουν σε κλείσιμο του 40% των υφιστάμενων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής από κάρβουνο και φυσικό αέριο. Ο κ. Μανιάτης προφανώς φοβάται ότι αντίστοιχες εξελίξεις στην Ελλάδα θα καταστήσουν τις πολιτικές του επιλογές για τις νέες λιγνιτικές μονάδες Πτολεμαίδα-5 και Μελίτη -2, τραγικές.
Με ενδιαφέρον ακούσαμε τον κ. Μανιάτη να τονίζει πως προκρίνει την εξοικονόμηση ενέργειας και περιμένουμε επομένως για το θέμα αυτό συγκεκριμένο σχεδιασμό δράσεων από το Υπουργείο του σε όλους τους τομείς. Όσο όμως κι αν αποτελεί προτεραιότητα η εξοικονόμηση, παραμένει το ερώτημα από πού θα προέρχεται η –μειωμένη- ενέργεια που θα καταναλώνουμε. Η στροφή στις ΑΠΕ είναι μονόδρομος από οποιαδήποτε μεριά και αν το δει κανείς και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε τόσο μικρότερο θα είναι το κόστος της μετάβασης.
Είναι λοιπόν κρίσιμο για την προοπτική της χώρας να μείνουν έξω από τη χάραξη ενεργειακής στρατηγικής οι ατεκμηρίωτες τερατολογίες και οι πολιτικάντικοι λαϊκισμοί.
