Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε μάρτυρες μίας σοβαρής αλλαγής στάσης απέναντι στους πολιτικούς πρόσφυγες που προέρχονται από την Τουρκία και ζητούν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα. Η νέα σκληρή πολιτική, εντοπίζεται χρονικά μετά την επίσκεψη Σαμαρά στην Τουρκία και συνδέεται με σωρεία αιτημάτων προς τις ελληνικές αρχές για έκδοση στην Τουρκία, τούρκων πολιτικών προσφύγων, τα οποία κατά κανόνα ικανοποιούνται. Η πρόσφατη απαγωγή του Bulut Yayla με όχημα που έφερε πινακίδες της ελληνικής αστυνομίας, από το κέντρο της Αθήνας και η μεταφορά του στην Τουρκία σε συνεργασία με τις τουρκικές και αμερικάνικες υπηρεσίες, ήταν η κορυφή του παγόβουνου.
Σήμερα η συνέχιση αυτής της πολιτικής γίνεται ορατή με την ανάκληση του πολιτικού ασύλου και την προφυλάκιση της Havva Suicmez (Emine), καθώς και τις αποφάσεις έκδοσης των Ahmet Düzgün Yüksel, Erdğan Çakır και Hasan Biber στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Τουρκία αντίστοιχα για πολιτική δράση. Οι τρεις τελευταίοι μάλιστα έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας μετά την έκδοση των σχετικών αποφάσεων. Η Emine από την πλευρά της χρειάστηκε να αλλάξει το όνομά της, καθώς κινδύνευε η ζωή της όταν ήρθε στην Ελλάδα πριν από 15 χρόνια και συνελήφθη, μετά από αίτημα της τουρκικής Ιντερπόλ, στις 23 Μαρτίου στο κέντρο της Αθήνας με μέθοδο που θύμιζε απαγωγή. Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ ήταν γνωστή στις αρχές και είχε γνωστή διαμονή, εντούτοις εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εις βάρος της ως «αγνώστου διαμονής».
Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταδικάζουμε τη συντονισμένη προσπάθεια εκφοβισμού των πολιτικών προσφύγων και τη διαφαινόμενη συνεργασία ελληνικών και τουρκικών υπηρεσιών ασφαλείας εις βάρος τους. Η a priori αποδοχή κατηγοριών που συχνά κατασκευάζουν οι τουρκικές υπηρεσίες από τις ελληνικές αρχές, οδηγεί την έκδοση των πολιτικών προσφύγων, των οποίων η ζωή, η ασφάλεια, αλλά και το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη, τίθενται έτσι σε άμεσο κίνδυνο. Παράλληλα, η τακτική που καταγγέλλεται ότι εφαρμόζουν οι ελληνικές αρχές με τη σύλληψη και φυλάκιση πολιτικών προσφύγων, όταν οι τελευταίοι επισκέπτονται το Τμήμα Αλλοδαπών για να ανανεώσουν την άδεια παραμονής τους και ενώ έχουν προηγηθεί εντάλματα σύλληψης από την Ιντερπόλ τα οποία εκδίδονται λίγες μόνο μέρες πριν την ανανέωση ταυτότητας ή άλλων διαδικασιών για ζητήματα ασύλου, είναι απόλυτα καταδικαστέα. Ταυτόχρονα, η διαδικασία αναγνώρισης της προσφυγικής ιδιότητας είναι κοστοβόρα και δύσκολη και όταν απευθύνεται σε ανθρώπους που έχουν ήδη υποστεί άδικες διώξεις και βασανιστήρια στις Τούρκικες φυλακές, είναι απάνθρωπη.
Η Emine είναι γνωστή. Βρίσκεται στην Ελλάδα εδώ και 15 χρόνια ως πολιτικός πρόσφυγας και, όπως και οι άλλοι πολιτικοί πρόσφυγες, έχει ενεργό συμμετοχή στο κίνημα συμπαράστασης στους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία, αλλά και στο αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό αγώνα. Η υποκριτική διακήρυξη της ελληνικής κυβέρνησης για το σεβασμό των πολιτικών προσφύγων και για την τήρηση των υποχρεώσεων της χώρας που απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις, δεν πείθει ούτε τον πλέον αδαή. Είμαστε στο πλευρό των ανθρώπων που αγωνίζονται για την ελευθερία και τη δημοκρατία και υποστηρίζουμε το δικαίωμα στην πολιτική, κοινωνική και συνδικαλιστική δράση, για την οποία διώκονται στη χώρα τους. Το πολιτικό άσυλο είναι αναφαίρετο δικαίωμα και η προάσπισή του δική μας υποχρέωση.
